RN20
W maju 1972 roku Toyota przedstawiła odświeżoną i unowocześnioną wersję Hiluxa. Bazując na konstrukcji poprzednika zaproponowano dwie wersje o różnych długościach, przy jednoczesnym utrzymaniu ładowności na tym samym poziomie co w RN10. Nieznacznemu powiększeniu uległo wnętrze.
Stylistycznie linia nadwozia nowego Hiluxa nawiązywała do innych modeli Toyoty z tego okresu. Nowości jakie wówczas zaproponowano nakierowane były raczej na klientów z Ameryki Północnej, dla których wprowadzono niedostępną tam wcześniej wersję z dłuższym rozstawem osi oraz wariant Highway wyposażony w dwulitrowy motor 18R o mocy 105 KM oraz 3-stopniowy automat pozwalający na sprawniejsze poruszanie się po autostradach (dostępny na całym rynku).
Nowością konstrukcyjną był wymagany nowymi amerykańskimi przepisami wspomagany układ hamulcowy oraz możliwość zamówienia auta z pojedynczymi fotelami zamiast 3-osobowej kanapy.
Stosunkowo szybko, bo już w 1975 roku, producent przeprowadził modernizację modelu RN20. Auto powiększono i wzbogacono jego wyposażenie. W Ameryce Północnej w nowej wersji wprowadzono też znacznie większy silnik o symbolu 20R (2,2 l) i ekskluzywny pakiet wykończenia SR5 (Sport Rally 5-Speed). Jako opcję zaproponowano też pięciostopniową manualną skrzynię biegów.
Począwszy od 1973 roku, czyli wkrótce po wprowadzeniu modelu RN20, z rynku amerykańskiego znika nazwa Hilux, która być może śmieszyła Amerykanów przyzwyczajonych do prawdziwego luksusu. Zamiast niej pojawiło się określenie Truck, czyli – po prostu – ciężarówka.
